ДАЛА Романнан үзінді Өлім ортақ, тірінің сол – кесімі, Мәңгі өмір сүрер бірақ өшпейтіндер есімі… Ә. Науаи Андрей РЕЙЗВИХ Орыс тілінен тәржімалаған Мырзан КЕНЖЕБАЙ 2 Тағдыр бізге келер күннің көзін көруді жазбаған сияқты. Аспан түнеріп, қара-қошқыл бұлт қоюланып, албастыдай қабағы түйіліп төмендеп келеді. Демек, көп ұзамай жаңбыр басталады деген сөз....
«Егер тілім ертең болса құрымақ, Мен дайынмын өлуге де бүгін-ақ…» (Дағыстанның халық ақыны Расул Гамзатов). «Шіркін-ай!.. Ғайыптан тайып, ұшып кетсем ғой!..» (Айбын) Ұлылардан ұлағат Үйге кеудесін ыза кернеп оралды. Шарасынан ыршып шыққан көз жасы бетінен құлдилай өңіріне тамды. – Орысша дым білмейсің сен! – деген-ді Нұржан әлгінде. – Сен қазақшаға...
Біз жек көру сезіміне, адамның ізгі қасиеттерін көре тұрсақ та, жеңіл берілеміз. Бұл табиғи дөрекі бейімділік кейде көрнекті қайраткерлерге де тән. Жақсыны жақтырмаудан өткен масқаралық жоқ. Жақсыны ұнату қаншалықты мақтарлық болса, оны жек көру соншалықты ұят болар еді. Сол бір ызғарлы күндері жүрген ортасын сыйлағандар да, өз басшысына адал болғандар...
Әр адам дүниеге бір ұлттың өкілі боп келеді. Ол – бұлжымас аксиома. Әр пенденің ұлттық мәртебесін оның төлқұжаты не басқа да бір ресми қағаз емес (қазір оны ауыстыра салу немесе бірнеше елдің азаматы болуы түк болмай қалды емес пе?!), ата-бабасынан мұра боп келе жатқан, қаны, жаны, гендік коды анықтап береді…...
Өткен ғасырдың 80 жылдарында Ертіс өңірі Сарыарқаның кеудесінде орналасқан Кереку даласында өзінің балуандық және бапкерлік мектебін қалыптастырған самбо және дзюдо күрестерінен КСРО кезіндегі спорт шебері, қазір ҚР Еңбек сіңірген жаттықтырушы Жұмабек Мейрамғалиұлы Мейрамғалиевтің түбі зайсандық екенін екінің бірі білсе, бірі біле бермейді. Халық арасында «адамның басы – Алланың добы» деп...
1. Беу, «бейуақ» дүние-ай! 1990 жыл. Азаттық таңының алагеуім уақыты. Жылдар бойы еліміздің тұла бойын мұздай құрсаулап, қақырата қысып келген «қызыл империяның» қанды шеңгелі босап, көбесі сөгіле бастаған тұс еді бұл кез. Жеті ықылымнан бері талай заманның зарын алып кеудесіне түйіп, ащы запыранын бойына сіңіріп келе жатқан Тәңіртаудың баурайындағы атақты...
…Бақытжан Қанапияновтың ақындық өнерін сөз етсек, ең алдымен айтарым, өлең анасының ақ сүтімен келген, Алланың өзі мәңгілік серік етіп берген жан досы. Оған қоса әкеден ерте қалған баланың мұңы қозғау салып, көкірегіндегі өлеңге деген отты үрлей түскен, қыздыра түскен. Үшіншіден, алты баланы бағып, жалғыз қалған ардақты анасының аналық арманы Бақытжанның...
Ей, адамзат, жемқорлықпен желіккен! Құлқыныңды тыя алмайсың неліктен? Бар мен жоқты, аш пен тоқты айырмас Нең қалды енді айнымастай өліктен?.. Осы шумақты қай кезде жазғаным есімде жоқ, бірақ қолыма қаламымды еріксіз ұстатты. Жемқорларды тыятын да мен емеспін. Қанқорлардың ұятын да оятатын мен емеспін. Бағусыз кеткендерді қағусыз жіберіп алғанымыз бүгін...
200 жыл бойы бірде-бір шет елдікті еліне кіргізбей, өз адамын сыртқа шығармай, томаға тұйық тірлік кешкен Жапония ХХ ғасырда ғана есігін баршаға айқара ашқаны тарихтан мәлім. Жұмбақ та құпиясы мол елдің тез арада әлемдік білім мен техниканы жаулап алуының сырын білуге деген құштарлық өткен ғасырдың басында жалғыз қазақ емес, өзге...
Тоныкөк ескерткішінің 1300 жылдығына арнаймын! * * * Бектері, халқы адал болмағандықтан, Табғаш қағанның алдауына сенгендіктен, арбауына көнгендіктен, ағалы-інілінің кектескендігінен, бектер мен халқы бір болмағандықтан Түрік халқы елдігінен, елінен айырылды. Кұлтегін ескерткіші. 732 мешін жылы Е, мәңгітас, Сөйле, сөйле тарихты! Кіл қапастан енді көрдік жарықты. Сары даланың сағымына алданып Өлер...