Автобус ішінде қысылып-қымтырылып жүріп әрең дегенде бос орын тауып отырғанмын, қасыма жайғаса кетті. «Бұл да бір машраптан қайтқан өзім секілді біреу шығар» деп ойлап, үндемедім. Аялдамадан түсіп темекі тұтаттым. Ол да түсті. Қасыма келіп тағы да үн-түнсіз тұрды. – Қай бағыттың автобусын күтіп тұрсыз? – деп сұрадым үндемей тұра беруді...

Адамды адам түсінбеу – бір ақырет… Мұқағали Екі қабатты еңселі үйдің қақпасынан жүгіре шыққан жасамыс әйел есік алдында от алып тұрған көлігіне міне салысымен ытырыла жөнелді. Көп ұзаған жоқ, бір көшені айнала беріп, кілт тоқтады. Басындағы етекті қалпағын арт жағына лақтыра салып, рөлге басын қойған күйінде өксіп-өксіп жылап жіберді. «Мыналар...