Ымырт үйірілген шақта шаһардың төменгі жақ етегіне қаз-қатар тізілген жалқы қабат әсем үйлердің бірінің қақпасы сарт етіп ашылды да, шашы иығына төгілген, жалаң аяқ, үстіне үлбіреген жұп-жұқа, көгілдір жібек іш көйлек киген жап-жас қыз атып сыртқа шықты. Сол бойы көше бойлап, жанұшыра жүгіре жөнелді. Күн ұзақ қабағы түйіліп, тұнжырап, дым...

ТОР Сейтқазы түс әлетінде азырақ мызғып алмақ болып, жұмыс бөлмесіндегі ескі темір төсекке жантая кеткен. Тор сеткі төмен қарай созылып кеткендіктен, амалсыз шалқалай жатты. Сол сәт қабырғаның төбеге тірелген тұсындағы өрмекшінің торына көзі түсті. Әдемілеп тоқылған. «Осындай өрмек өретіні үшін өрмекші атаған шығар!» – Өз алдына бір жаңалық ашқандай таңдана...

Ойын десе, бар дүниені ұмытып, құлдыраңдап кету қашанғы әдетім. Тіпті ішіп отырған асымды тастап жүре берем. Ондайда маған ешкім тосқауыл бола алмайды. Апамның: «Тамағыңды ішіп ал!», – деп жекіргеніне де қарамаймын. Кейде ойынның қызығымен, үй бетін көрмей кететін кезім де болады. Таң қалай атты, солай орнымнан тұрып, кеседегі айранды сіміре...

Сәруар-Сара Кең бөлмеден жаңа ғана ауаға шашылған спрейдің иісі шығады. Кәрі адамның иісі үстіме сіңіп қалар деп күтуші қыз «жаңбырдан кейінгі ауа» деп аталғанымен бәрібір жүректі айнытатын өткір иісті ауа жаңартқышты аямай шашыпты. Терезесі еденге жетеғабыл бөлмеде жарық мол. Терезеге жақын тұрған жалғыз креслода ұйықтап отырғаны әлде ояу екені белгісіз...

Мақсатсыз өмір сүрген адам неткен бейшара. И.С.Тургенев. Айдалада үкідей ұшып келе жатқан жігіттің алдынан алабажақ киінген түстері ызбарлы мауыздай-мауыздай өжеңдеген бір топ адам шыға келді де, әй-шайға қарамастан ба-көз демей тепкілей жөнелгені. Көмек сұрауға шамасын келтірмей қан-жосаға бояды. Өлдім-ау деп ойлауы сол екен, табан астында ғайыптан пайда болған, сұлу жүзіне...

Тасбақа өсімқордан азған екен, Тарбиып тас қапаста қалған екен.                                                              Тәмсіл Енді аттанайын деп атына қарай беттеп еді, кәрі қара жорғасы...

Жұмыс бабымен қалада жүрген полиция аға лейтенанты Ерзат Жасынұлы өз бақылауындағы лицей-интернаттың бір оқушысы асылып өліпті деген суық хабарды ести сала, асығыс кері оралды. Келген бетте алдымен аудандық ішкі істер бөлімі бастығының уақытша міндетін атқарушы, полковник Санжар Асылбекұлына кіріп, ақыл-кеңес, нұсқаулар алып, асығыс лицей-интернатқа қарай тартқан. Ерзат асыға-алқына кіріп келгенде,...

Жау түсіргендей көлеңкедегі иттерді абалатып, қарулы үш сақшы сақыр-сұқыр кіріп келгенде, дөңгелек үстелдің төр жағында шынтақтай жатқан Ермұқан қария түскі шайын алдына енді ала берген еді. Басын көтеріп есік жаққа көз тіккенде, шекесіне түсіре киген көк тақиясы желкесіне қарай қоса жылжыды. – Рысбаев сіз бе? – деді мосқалдау майор шалға...

Маңғыстауда белгілі сайқы-мазақтар болған. Жүрген жерлерінде көпшілікті күлкіге қарқ қылып, қулық ойындар ұйымдастырып, әзіл әңгімелер айтып, көңілдерін көтереді екен. Солардың бір-екеуінің қызық оқиғасын айтқымыз келіп отыр. Аттары Алдан, Салман деген екі құрдас бірде Жыңғылды ауылынан Ақкетік (қазір Форт-Шевченко) қаласына барады. Таныстарымен көрісіп, қыдырғаннан кейін дүкен аралайды. Алдында мал сатқан, ақшалары...

…Біз ЦК емеспіз, біреуді бір орыннан алып, бір орынға қоя алмаймыз. Жазушы деген халық кісіге өз жүрегінен орын береді. Менің жүрегімнің төрінен орын алатын – ер інім, еркек інім Жұмабек. Ғабит Мүсірепов. Тарих деген – шежіре. Уақыт деген алып бар. Түптің түбінде сол алып уақыт әркімді өз орнына қояды. Кімнің...