Мақсатсыз өмір сүрген адам неткен бейшара. И.С.Тургенев. Айдалада үкідей ұшып келе жатқан жігіттің алдынан алабажақ киінген түстері ызбарлы мауыздай-мауыздай өжеңдеген бір топ адам шыға келді де, әй-шайға қарамастан ба-көз демей тепкілей жөнелгені. Көмек сұрауға шамасын келтірмей қан-жосаға бояды. Өлдім-ау деп ойлауы сол екен, табан астында ғайыптан пайда болған, сұлу жүзіне...

Тасбақа өсімқордан азған екен, Тарбиып тас қапаста қалған екен.                                                              Тәмсіл Енді аттанайын деп атына қарай беттеп еді, кәрі қара жорғасы...

Жұмыс бабымен қалада жүрген полиция аға лейтенанты Ерзат Жасынұлы өз бақылауындағы лицей-интернаттың бір оқушысы асылып өліпті деген суық хабарды ести сала, асығыс кері оралды. Келген бетте алдымен аудандық ішкі істер бөлімі бастығының уақытша міндетін атқарушы, полковник Санжар Асылбекұлына кіріп, ақыл-кеңес, нұсқаулар алып, асығыс лицей-интернатқа қарай тартқан. Ерзат асыға-алқына кіріп келгенде,...

Жау түсіргендей көлеңкедегі иттерді абалатып, қарулы үш сақшы сақыр-сұқыр кіріп келгенде, дөңгелек үстелдің төр жағында шынтақтай жатқан Ермұқан қария түскі шайын алдына енді ала берген еді. Басын көтеріп есік жаққа көз тіккенде, шекесіне түсіре киген көк тақиясы желкесіне қарай қоса жылжыды. – Рысбаев сіз бе? – деді мосқалдау майор шалға...

Маңғыстауда белгілі сайқы-мазақтар болған. Жүрген жерлерінде көпшілікті күлкіге қарқ қылып, қулық ойындар ұйымдастырып, әзіл әңгімелер айтып, көңілдерін көтереді екен. Солардың бір-екеуінің қызық оқиғасын айтқымыз келіп отыр. Аттары Алдан, Салман деген екі құрдас бірде Жыңғылды ауылынан Ақкетік (қазір Форт-Шевченко) қаласына барады. Таныстарымен көрісіп, қыдырғаннан кейін дүкен аралайды. Алдында мал сатқан, ақшалары...

…Біз ЦК емеспіз, біреуді бір орыннан алып, бір орынға қоя алмаймыз. Жазушы деген халық кісіге өз жүрегінен орын береді. Менің жүрегімнің төрінен орын алатын – ер інім, еркек інім Жұмабек. Ғабит Мүсірепов. Тарих деген – шежіре. Уақыт деген алып бар. Түптің түбінде сол алып уақыт әркімді өз орнына қояды. Кімнің...

Бекбол түнде қайтыс болды. Денесі қаланың шетіндегі кішкентай көлден табылды. Төбесі көкпеңбек болып көлбеңдеп, біресе батып, біресе жылт етіп көрініп қалып жатқан машинаны ертесінде, сағат ондарда судан кранмен көтеріп шығарыпты. Бекболдың көк жейденің сыртынан киген сұр костюмінің еш жері жыртылмаған, құжаттары, қомақты ақшасы – бәрі ішкі қалтасында, салған жерінде екен....

Мен оның көңіліне сая болғым келетін. Сол үшін уәде бергенмін. Қашан екені есімде жоқ. Мүмкін бес жыл, мүмкін алты жыл бұрын… әйтеуір бірталай уақыт өткен. Сол сәт оның қиын тағдырын ерекше сезіндім бе екен, әлде алдыма жылап келгенде жұбату үшін айттым ба: – Кейі-і-ін, оқу бітіріп, жазушы болғанымда сен туралы...