Бекбол түнде қайтыс болды. Денесі қаланың шетіндегі кішкентай көлден табылды. Төбесі көкпеңбек болып көлбеңдеп, біресе батып, біресе жылт етіп көрініп қалып жатқан машинаны ертесінде, сағат ондарда судан кранмен көтеріп шығарыпты. Бекболдың көк жейденің сыртынан киген сұр костюмінің еш жері жыртылмаған, құжаттары, қомақты ақшасы – бәрі ішкі қалтасында, салған жерінде екен....

Мен оның көңіліне сая болғым келетін. Сол үшін уәде бергенмін. Қашан екені есімде жоқ. Мүмкін бес жыл, мүмкін алты жыл бұрын… әйтеуір бірталай уақыт өткен. Сол сәт оның қиын тағдырын ерекше сезіндім бе екен, әлде алдыма жылап келгенде жұбату үшін айттым ба: – Кейі-і-ін, оқу бітіріп, жазушы болғанымда сен туралы...