КІМ БАР?.. Сансыз сауал санаңызды тесе ме, Қиналсаңыз, оны өзгелер ұнатар. … Анау бір жан жылап тұр ма көшеде, Кім бар, оны жұбатар? Ал, сүріндім. Мерейіңіз өсе ме? Мен шығармын, түнектейін түнді емер. … Анау бір жан құлап жатыр көшеде, Қолтығынан кім демер? Қасіретке қайырлай ма, бар кеме? Оралайық адамилық...
АЛЛАМА… Біссімілла – Алла атымен бастадым… Көрдім Күннің қызғылт нұрын шашқанын, Көрдім тағы аспан асты, жер үсті, Тіршілікке қызу қадам басқанын. Көрдім тағы… көрген көзге жас тұнды, Тал бойымды толқын тепті тасқынды. Тәубе қылдым, Қаһарыңды танып мен, Mысалы оның, асау тайлақ бас білді. Шыға жаздап жатқан жанды санаттан, Жетеледің жарығыңа,...
О, Бурабай, Арқаның ардақ жері, Арда емген осындағы саңлақ ері. Абылай хан тағына отырған тұс, Өңірде жер жастанған қалмақ еді. Көшетау қоршап тұрған айналасы, Қарағай қалың біткен сай-саласы. Аюдың терісіндей тау етегі, Қарасай көз тоймайды ай, қарашы. Жап-жасыл ну қарағай қайыңымен, Етекте жылқы өрген тайыменен. Күрең күз алтындайын көз тартады,...
Мен Монғолиялық ақын, аудармашы, ұлағатты ұстаз Тойлыбай Құрманмолдаұлының артында қалған әдеби мұрасын зерттеп-зерделеу ісін Сайран қажы Қадырұлының аманаттауымен қолға алған едім. Сайран қажы Қадырұлы ағамыз ұзақ жылдар бойы жылдары Моңғол елінің Египет Ислам Республикасындағы Төтенше және Өкілетті елшісі, Біріккен Араб Әмірлігі, Кувейт, Оман, Катар, Бахрейн, Израиль елдеріндегі Моңғолия елшісі қызметтерін...
Көңіл құсы құйқылжыр шартарапқа, Адам ойы түрленіп ауған шақта. Салған ән — көлеңкесі сол көңілдің, Тактысына[1] билесін ол құлаққа. Шырқап, қалқып, сорғалап, тамылжиды, Жүрек тербеп, оятар баста миды. Бұл дүниенің ләззәті бәрі сонда, Ойсыз құлақ ала алмас ондай сыйды. Ұйықтап жатқан жүректі ән оятар, Үннің тәтті оралған мәні оятар. Кейі...
Қазыбек ИСА Жапандағы жалғыз үй Жалғыз үйді көргенде жапандағы Құлазимын… бір мұңға батам-дағы… Сонда барып оңаша тұрар ма еді, Сарылтады ой осындай сапардағы, Ашылмаған жұмбақтай жаһанда әлі, Жалғыз үйге құмармын жапандағы… «Жалғыз ағаш жапанда егіледі, Жапырағы жел соқса, төгіледі…» Мұнар мұңға малынған төңірегі, Жалғыз үй тек алыстан көрінеді… Қара бала...
АЛПЫСҚА КЕЛДІК АЛ ЖАҚСЫ… Алпысқа келдік ал жақсы, тағысын тағы байқармыз, Сыралғы жаңбыр сорғалап, сыбырлап сырын айтар күз. Мамығын төсеп ақ көлге, қанатын созып қайшылап, Қош айтып қоңыр белеске қаңқылдап қаздай қайтармыз. Көл жасаурап дірілдер, көктемін күтіп ендігі, Қаз бенен үндес қашаннан, етекте қалған ел мұңы. Сары шапан боз белбеу,...
ТҮС Ұйықтағым келмейді! Түсімде ылғи түн перісі тергейді: «Қасыңдағы көркем жігіт не керек? Оны бізге бер», – дейді. Сосын мені жұлып тастап қойныңнан, Аймалайды, иіскейді мойныңнан. Перілерден, айтшы, қалай құтылам, Түсіме ылғи кіріп алып той қылған? Сөйлеу түгіл, қозғалуым қиын-ақ, Ару пері бар айласын жиып ап… Алдыңа кеп билейді шыр...
БАҚЫТ ЕКЕУ БОЛМАЙДЫ Әр кімнің бар әр қияда таңдауы, Аңсатады арман атты тау жалы. Тоғанақ та топанымен өлшенбес, Қаңбақтың да болар сәрі салмағы. (Еңку-өрлі еңістің бар қайқаңы,) Адамның да саңлағы бар, сайтаны. Болжамы да аусай кетіп дананың, Кейде келер сандырақтың байқамы… Әр кеудеге бір кіреді зарлық мұң, Әр пендені бір...
Карл Сэндберг – Мичиган көлінің жағасындағы Чикагоны шарлап, халықтың қарапайым тірлігімен еркін танысқан американдық ақын, верлибр жазудың шебері, нәсілшілдікті түп тамырымен жоюды аңсаған, урбанизмнің қыр-сырына қанған тұлға. Олай болмаса, «Теңіз кеменің суға батқан бөлігімен ғана таныс» деп жазбас еді. «Чикаго», «Жүгері жинаушылар», «Түтін мен болат», «Батыстың күніне күйген тас», «Қайырлы...