Әпсана-баян Қызай ана жайлы дерек жинау барысында шежірелерден, қазақтың ауызекі тараған қария сөздерінен тек жақсы лепестер мен жылы лебіздерді көптеп ұшыраттық. Шежірелерде оны Матай руының бір тармағының түп анасы деп қастерлеп атайды. Қызай ананың туа біткен ерекше қасиеттерінің арқасында есімінің елінің атауына қалай айналғаны турасында аңызға пара-пар ғибратты әңгімелер мол-ақ....
…Біз ЦК емеспіз, біреуді бір орыннан алып, бір орынға қоя алмаймыз. Жазушы деген халық кісіге өз жүрегінен орын береді. Менің жүрегімнің төрінен орын алатын – ер інім, еркек інім Жұмабек. Ғабит Мүсірепов. Тарих деген – шежіре. Уақыт деген алып бар. Түптің түбінде сол алып уақыт әркімді өз орнына қояды. Кімнің...
Бейдауа дерттен мезгілсіз өткен немерем Кәмиланың (28.V.1999 – 10.VІ.2017) мәңгілік рухына… – Атасы. Бақытты, қуанышты, мұңды, зарлы балалық шақ туралы естелік әйгілі «Мен» – қаламгерлік рухани ғұмыр туралы дилогияға жалғас кезеңде таңбаға түсуге тиіс еді. Мемуарлық хамсаның бір тармағы. Басқа да тарауларымен қоса, белгісіз уақытқа шегінді. Ақыры, арада жиырма жыл...
Құндақбай * Романнан үзінді ЖЕТІНШІ ТАРАУ 1928 жылдың қытымыр қысы да оқтын-оқтын ызғар боп есіп, өзінің келе жатқанын Қоғалы өңіріндегі елге білдіруді жөн санағандай. Таулар қыспағындағы бұл ойыста ол дегенің кейде еркетотай, ұшқалақ жас баланың тентектігіне де басатын. Қазан айының орта шенінде маужыраған алтын күз күндері тым жылымық көрініп, біраз...
«Алпысыншы жылдықтар» деп әдебиет тарихында таңбаланған әйгілі алтын шоғырдың ішінде жұлдызы айрықша жарқырайтын айтулы тұлғаның бірі қадірлі Бекең, Бексұлтан аға Нұржекеұлы екені даусыз. Жазушы тырнақалды туындыларынан бастап-ақ өзіне тән қалам машығымен даралана білді. Жүрек қатпарын терең үңгіп, шарпысқан күй, сапырылысқан қилы сезім халдерін дөп басып суреттеуде Бекеңнің алдына түсер қалам...
Бір кеңседе алты қызметкер қысылып-қымтырылып отырамыз. Ұйымдастыру бөлімі дейтін ортақ атауымыз бар. Төрде екі үстел қатар орналасқан. Оң жақтағы үстелде бөлім бастығы Бақ, сол жағында бас маман Көк жайғасқан. Қалған төртеуіміз бір-бірімізге қарсы қарап, қабырғаның екі жағында қатар отырамыз. Қарсы жақтағы әріптестеріміздің жүзін алдымыздағы компьютердің мониторы қалқалайды. Менімен қатарлас отыратын...
Сол күні әдеттегідей сауын фермасынан кеш оралдым. Күн батып, қас қарайысымен-ақ желтоқсанның сары шұнақ аязы күшіне мінді. Үйге келсем, Мырзағұл жоқ. Енем Сұлуқас: «Таңертең нағашымды поейыға шығарып саламын да қайтамын деп кетіп еді. Келмей жатыр», − деді әлденеге алаңдаған жандай көңілсіздеу үнмен. Өзімнің аяғым ауыр. Құрсағымда жеті айлық балам бар....
Мен оның көңіліне сая болғым келетін. Сол үшін уәде бергенмін. Қашан екені есімде жоқ. Мүмкін бес жыл, мүмкін алты жыл бұрын… әйтеуір бірталай уақыт өткен. Сол сәт оның қиын тағдырын ерекше сезіндім бе екен, әлде алдыма жылап келгенде жұбату үшін айттым ба: – Кейі-і-ін, оқу бітіріп, жазушы болғанымда сен туралы...
РАМАЗАН ТІЛЕУХАН – Әділет генерал-майоры, ІІІ сыныпты мемлекеттік дәрежедегі заң кеңесшісі, Заң ғылымдарының докторы, профессор, Қазақстан Республикасы Прокуратура саласының құрметті қызметкері, Қаржы полициясының еңбек сіңірген қызметкері, Мемлекеттік тергеу комитетінің құрметі қызметкері, «ІІ дәрежелі Даңқ» орденінің иегері, 30 шақты медальмен марапатталған, қазіргі уақытта «Каспий» қоғамдық университетінің Әділет жоғары мектебінің профессоры. Алғы...
Ұшақтан түскенде оңтүстіктің лапылдаған ып-ыстық лебі бетті шарпып, сап-сары боп қураған шөптің тозаңы танауды қытықтады. Аспан да, жер де аптапқа қақталып, бастапқы өңін жоғалтып, тозған шүберектей оңып кетіпті. Әйтсе де мынаушақшиған күн, туған жердің таныс топырағы Назгүлдің көңілін елжіретіп, көптен бері жүрек түбінде тұнып жатқан сағыныш жасын көзіне үйірді. Бес...